Miłosny blef

Hela od urodzenia ma problemy z sercem.Trafia do szpitala i spotyka współlokatora w sali szpitalnej-Kubę,który jest przystojnym a zarazem pewnym siebie chłopakiem,który lubi flirtować z kobietami. Na początkuje Ją irytuje,ale po głębszym poznaniu go zaczyna się w Nim zakochiwać.Na szczęście ze wzajemnością. Hela jest lekko szalona dziewczyną,która nie wierzy w swoją wartość i nie może uwierzyć,że Kuba-przystojniak Ją „chce”..... Tekst zawiera wiele szalonych scen co daje pikanterii książce ???????????? Jak to w życiu....nie wszystko czasem jest tak jak to widzisz???????????? Zakończenie powoduje zaskoczenie oraz uśmiech na twarzy???????????? Emocje gwarantowane-polecam????????????

"Udowodnię ci, że jestem tego wart. Potrafię kochać. I chcę kochać właśnie ciebie. " ♡♡♡ Dwudziestoośmioletnia Hela ma dobrą, pracę jest programistką, oddanych przyjaciół, cierpi jednak na poważną wadę serca. Stara się żyć normalnie do czasu, kiedy choroba daje o sobie znać. Podczas spotkania z przyjaciółmi jej stan zdrowia gwałtownie się pogarsza. Dziewczyna traci przytomność i odzyskuje ją dopiero w szpitalu. Zdziwiona odkrywa, że leży na sali z mężczyzną, przystojnym młodym mężczyzną. Kuba to chłopak z dużym poczuciem humoru, które na Helę z początku działa irytująco. Niestety przez brak wolnych miejsc w szpitalu, są skazani na swoje towarzystwo. Kuba próbuje podrywać dziewczynę, co doprowadza ją do szału, ma go za notorycznego podrywacza, ponieważ flirtuje on z pielegniarkami i innymi kobietami na oddziale. Oznajmia mu, że na nią nie działają jego wdzięki i tak nie zwróci na niego uwagi. Czy aby na pewno? Kuba przyjmuje wyzwanie... ♡♡♡ Historia tych dwojga młodych ludzi, obarczonych chorobą jest cudowna. Pokazuje jak starają się żyć normalnie, pomimo ciężkich chorób z jakimi się zmagają. Zabawne dialogi, cięty język Heli dodają fabule pikanterii. Każdego dnia rodzi się pomiędzy nimi więź, pogłębia uczucie i narasta namiętność. ♡♡♡

„Trzymałam się kurczowo ostatniej blednącej iskierki, dopóki zupełnie się nie rozproszyła. A ja razem z nią.” Hela i Kuba poznają się w dość nieprzyjemnych warunkach, a ich pierwsze spotkanie nie jest wymarzoną sceną z bajki. Ona czeka na przeszczep serca, a on czeka na przeszczep nerki. A gdzie się poznają? W szpitalu. Heli wydaje się, że Kuba jest zapatrzonym w siebie bawidamkiem, a Kubie wydaje się, że Hela jest nudna i do tego złośliwa. Ale jak się mówi, od nienawiści do miłości… Co przyniesie tym zupełnie obcym sobie ludziom przypadek? Czy chwile spędzone wspólnie w szpitalnej sali zmienią ich nastawienie względem siebie? I czy Hela da szansę Kubie, a Kuba Heli? „Odpychałam ludzi, którzy za bardzo się zbliżali, bo cholernie się bałam, że ich skrzywdzę, gdy mój czas się skończy. Natomiast w momencie, kiedy ta chwila miała niebawem nastąpić, niczego bardziej nie pragnęłam, niż mieć u boku ukochaną osobę. Dzielić z kimś świat, szczęście, smutki i cierpienie.” Historia Heli i Kuby to było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i wiecie co? Kompletnie tego nie żałuję! W ostatnim czasie sięgając po książki, o których było głośno dość często się na nich zawodziłam. Z tą historią było kompletnie inaczej! To co Dorota stworzyła jest niebanalne, inne niż wszystko i cholernie dobre! Nie znajdziecie tutaj piekielnie gorących scen seksu, a już na pewno nie znajdziecie tutaj ckliwej historii z miłością od pierwszego wejrzenia! Kompletnie nie spodziewałam się tego, co zastałam w tej historii. Sięgając po tę książkę myślałam, że to będzie kolejna schematyczna historia, która nie będzie się wyróżniać dosłownie niczym. Jednak nawet nie wiecie jakie było moje zdziwienie, kiedy z zapartym tchem czytałam każdą kolejną stronę. Bardzo podobało mi się to, jak autorka wykreowała bohaterów. To, jak Dorota przelała na kartki książki zachowania Heli i Kuby, ich potyczki słowne i wszystko to, co działo się między nimi było tak realne, że aż sama w to nie mogłam uwierzyć. Odniosłam wrażenie, że autorka z precyzją kreowała bohaterów i szła wytyczoną drogą, a ich charakter od początku do końca odzwierciedlał ich zachowanie i obawy, które każde z nich w sobie miało. Serce skradł mi humor i zabawne dialogi pomiędzy tą dwójką. Nie dało się nie śmiać, czytając niektóre fragmenty. Po prostu Hela i Kuba to duet idealny! Fabuła? Kurde, w ogóle nie spodziewałam się, że ta książka pójdzie w takim, a nie innym kierunku. Dorota dała nam książkę niebanalną, z fabułą która przyciąga i nie łatwo się od niej oderwać. Do tego jest to tak lekka historia, mimo tych wszystkich medycznych zwrotów, które są w niej zawarte, że czyta się ją bardzo szybko. Widać w niej, że autorka dokładnie zgłębiła informacje o chorobach czy metodach leczenia. Jestem pewna, że autorka spędziła ogrom czasu, aby zagłębić się w te informacje i moim zdaniem udało się jej to. Do tego była to historia nieprzewidywalna, a jakie było moje zdziwienie, kiedy już myślałam, że wiem co będzie dalej, a okazało się kompletnie inaczej! Nie mogłam uwierzyć w to, że nie przewidziałam tego, co może się wydarzyć. Tak samo było z zakończeniem. Niemal złamało mi serce! To co stało się na końcu! Przenigdy nie wpadłabym na ten pomysł. Nawet przez ułamek sekundy nie pomyślałam o tym, że Dorota może to tak zakończyć! Szok i niedowierzanie, nic więcej! „Wydawało się, jakby wziął sobie za cel i punkt honoru wywrócenie mojego świata do góry nogami.” Podsumowując. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i wiem na pewno, że nie ostatnie. Książka, mimo tego co się w niej dzieje, jest bardzo lekka i przyjemna. Nie jest obszerna, więc idealna na jeden wieczór. Czyta się ją szybko, a styl autorki jest tak lekki, że przez książkę się dosłownie płynie. Do tego niebanalna historia i humor, który autorka zawarła w tej historii – połączenie idealne. Cieszę się, że nie przeszłam obojętnie obok tej historii i już zacieram rączki na kontynuacje, ponieważ jestem bardzo ciekawa dalszych losów Heli i Kuby! Czy polecam? Z całego serca!

Przed wami D. B. Foryś w całkiem nowej odsłonie, bo romantycznej. Muszę od razu przyznać, że wcale nie gorszej, gdyż kiedy zaczęłam czytać nic innego nie miało już dla mnie znaczenia. Dałam się całkowicie pochłonąć tej historii i tym bohaterom. Hela to na pozór dziewczyna z pazurem, lecz w głębi serca jest kruchą dziewczyną o gołębim sercu. Ma problemy zdrowotne, a jej stan z dnia na dzień się pogarsza. Uratować może ją jedynie przeszczep. Kuba to przebojowy chłopak, który raz jest wcieleniem aniołka, a raz diabełka. Potrafi być miły, czuły i troskliwy, jednak zdarza mu się również być opryskliwym. Jego zdrowie również szwankuje. Oboje poznają się w szpitalnej sali, gdyż przychodzi im ją wspólnie dzielić. W przeciwieństwie do Kuby, Hela nie bardzo jest z tego zadowolona. Czy ta dwójka tak wybuchowych charakterów da radę wytrzymać razem? „Siedzieliśmy w milczeniu i czekaliśmy na nadejście pielęgniarki. Ja kurczowo ściskałam palcami brzeg pościeli, on zaś wpatrywał się we mnie z wesołym uśmieszkiem na twarzy. Gdyby nie to, że ewidentnie ściemniał, a do tego był piekielnie irytujący, mogłabym nawet uznać go za przystojnego. Miał muskularne ciało, modnie rozczochrane ciemnobrązowe włosy i lekki zarost w tym samym odcieniu oraz tak diabelnie niebieskie oczy, że aż zaczynałam się zastanawiać, czy to w ogóle legalne.” Autorka napisała powieść od której naprawdę ciężko się oderwać. Wykreowani bohaterowie to osoby, które potrafią sprawić, że życie przestaje być nudne, i nawet w obliczu ciężkiej choroby pojawiają się promyki słońca i nadziei na lepsze jutro. Bo kiedy człowiek ma obok siebie kogoś bliskiego, to wszystko może wydawać się łatwiejsze, a zwłaszcza walka o to, aby się nie poddawać. Zarówno Hela jak i Kuba to postacie niezwykle barwne, żywiołowe oraz stworzone z krwi i kości. Nie sposób ich nie polubić. Zaskarbiają sobie serce czytelnika już na samym początku. „Internetowy Kuba mnie fascynował. Diametralnie różnił się od mężczyzny, z którym dzieliłam szpitalną salę. Miał genialne poczucie humoru, miękkie serce oraz cudowną osobowość. Opowiadał o sobie, swoim życiu, planach i marzeniach, a z każdą nadesłaną wiadomością wzdychałam do niego coraz mocniej.” Pomysł na fabułę jak najbardziej interesujący i raczej z podobnym jeszcze się nie spotkałam. Foryś umiejętnie dawkuje emocje czytelnikom. Są momenty radości, uśmiechu, wzruszeń, a nawet i łez. Tak, droga autorko, wyzwoliłaś we mnie łzy i wcale się tego nie wstydzę. Kocham te chwile, kiedy emocje z bohaterów przechodzą też i na mnie. Kiedy wspólnie z nimi mogę przeżywać ich życie. A tutaj właśnie tak się dzieje. Nie zabrakło również czarnego humoru, który jest znakiem rozpoznawczym autorki, więc czasem niemalże płakałam ze śmiechu. Całość napisana lekkim stylem, więc czyta się niezwykle szybko. A największym zaskoczeniem okazało się zakończenie powieści, tutaj autorka sprawiła, że szczęka niemalże opadła mi do ziemi. Kompletnie się tego nie spodziewałam i to zaliczam do ogromnego plusa. Ale teraz ciężko będzie mi wytrzymać do czasu, aż powstanie drugi tom. Jestem ogromnie ciekawa, jak potoczą się dalsze losy bohaterów, a znając autorkę i jej kreatywność na pewno będzie to coś niespodziewanego. W opisie książki czytamy: „Miłość może być złudzeniem, ale czy złudzenie może być miłością”? To pytanie na które ciężko jednoznacznie odpowiedzieć. Miłość potrafi być złudzeniem, co do tego nie mam wątpliwości, ale czy można zakochać się w złudzeniu? Jakie jest wasze zdanie na ten temat? W książce znajdziemy opisy niezwykłej siły przyjaźni. Takiej, której nic nie jest w stanie zniszczyć i na którą zawsze można liczyć. Takiej, która bez względu na porę dnia i nocy, jest w stanie stawić się u naszego boku. Przyjaźni, która ma ogromne znaczenie. Nie zabraknie również scen miłosnych uniesień, które zostały napisane z wyczuciem i smaczkiem. Miłość pomiędzy naszymi bohaterami z każdym dniem staje się coraz bardziej silniejsza. Tylko czy nie okaże się zwykłym złudzeniem? „Tej nocy kochaliśmy się jeszcze dwa razy, poznając każdy skrawek swoich ciał. Wszelkie granice między nami się zatarły. Jakikolwiek wstyd czy skrępowanie, które wcześniej powstrzymywały nas przed całkowitym wyrażeniem naszych pragnień, uleciały bezpowrotnie. Na zmianę doprowadzaliśmy się na skraj nasycenia. Każde z nas balansowało na granicy postradania zmysłów. W ramionach Kuby czułam się pożądana i piękna, że nic nie było w stanie okiełznać mojego szczęścia.” "Miłosny blef" to historia naszpikowana emocjami, która bawi, wzrusza, ale także wywołuje łzy. Historia obok której nie sposób przejść obojętnie i o której nie sposób szybko zapomnieć. Gorąco polecam!

O samym piórze autorki cóż mogę wam powiedzieć.. totalna po.. POEZJA! Książka dała mi jeszcze więcej niż mogłam poprzednio oczekiwać i oficjalnie poprzeczna każdej następnej oceny została podwyższona. D. B. Foryś ani przez minutę nie pozwala się nudzić. Emocje, iskry, dreszcze, filtr, napięcie, seks. I wszystko to przemieszane ze strachem, obawą, niepewnością i katastrofą wiszącą w powietrzu. Twórczość drogiej Forysiówki ląduje w moim top 5 polskich autorek. Tu po prostu czuć romansowy vibe ponad skale. Polecam.

Ta książka to petarda ???????????? Opowiada o losach Heli i Kuby, którego nie sposób nie pokochać. ???? Hela jest kobietą zadziorną, co dodaje jej uroku i świetnie Autorka to wyważyła, bo tę postać za charakterek też się kocha. Czytając Miłosny blef, przeżyjemy wiele uczuć, od śmiechu po smutek. Jak na romans przystało, seksów też nie zabraknie. ???? Te sceny są świetnie napisane, ze smakiem i nie ma ich co druga strona, więc tutaj też Autorka wyważyła idealnie. ???????????? Książka zawiera wszystkie cechy, po które sięgam - jest lekko napisana, szybko się ją czyta i skutecznie odcina od świata (zaczniesz czytać i przepadasz, bo natychmiast musisz ją skończyć) jedyny minus, jaki znalazłam w tej książce to, że Hela nie lubi Londynu ???? wrrr a ja kocham. ???? Książkę D. B. FORYŚ Miłosny blef bardzo polecam ????

To co się podziało pod koniec. ???? No coś niepojętego... Tyle emocji.